یا غیاث المستغیثین کاشف الکرب الحسین           با تو دارم عهد دیرین کاشف الکرب الحسین
ای برایم عشق تو دین کاشف الکرب الحسین           زندگی شد با تو شیرین کاشف الکرب الحسین

رحـمـتِ الـلـه، بـر شـیـر حـلال مـادرم
شکر حق ساعت به ساعت من ابالفضلی ترم

ای مسیحای مسیحا معجزاتت محشر است           هر که بر آقایی‌ات ایمان ندارد کافر است
بین اصحاب الحسین شأن تو چیزی دیگر است           آب دور قبر تو از آب زمزم بهتر است

آب هزار و چهارصد سال است سرگردان توست
غرق دریای وفا و غیرت و ایمان توست

سیدی هستم گدای روز و ماه و سال تو           ماه من یک عمر کارم گشته استهلال تو
من همان هستم که مستم می‌کند تمثال تو           گریه بر تو مال من، من هر چه دارم مال تو

گریه بر تو گریه بر داغ حسین فاطمه است
روضه گودال اصلا ابتدایش علقمه است

این زمانه ناگهان با کوفیان هم دست شد           دست دشمن باز شد تا جسم تو بی‌دست شد
پای کوبان لشکری، از حال و روزت مست شد           دوره‌ات کردند لشکر هر مفر، بن بست شد

کینه‌ها از مرتضی داده چه کاری دست تو
آه عجب تیری نشسته بین چشم مست تو

ابن ملجم با عمودی فرق حیدر را شکست           بشکند دستش الهی، بی‌هوا سر را شکست
هلهله‌ها حرمت سردار لشکر را شکست           این زمین خوردن دوباره قلب مادر را شکست

مشک پاره پاره سیرت کرد از این زندگی
بر زمین افتاد علم، مُردی تو از شرمندگی

یک طرف زهرای اطهر بر سر و سینه زنان           یک طرف آقا نشسته پای جسمت قد کمان
یک طرف آسوده خاطر، حرمله، شمر و سنان           یک طرف چشم انتظاری رباب نیمه جان

یک طرف از ترس می‌پیچد به خود صاحب علم
یعنی آقا زنده می‌مـاند که برگردد حرم

از حرم تا علـقـمه آقا تو را می‌زد صدا           آه در آن هلهله، زهرا تو را می‌زد صدا
با پیمبر از نجف، مولا تو را می‌زد صدا           دل پریشان زینب کبری، تو را می‌زد صدا

آه سرلشکر بمان، اوضاع لشکر خوب نیست
حضرت باب الحوائج حال خواهر خوب نیست

ذکر آقا می‌شود هل من معین بی‌تو، نرو           شاهزاده می‌شود ویران نشین بی‌تو نرو
سنگ باران می‌شود ناموس دین بی‌تو نرو           می‌خورد در کوچه‌ها زینب زمین بی‌تو نرو

تو نبـاشی بی‌حـیـایی‌ها فـراوان می‌شود
با حرم برخورد مانـند کـنـیزان می‌شود